Wprowadzono zmiany – patrz zarządzenie nr 7

Rektora Akademii Morskiej w Gdyni z dnia 04.10.2007r.

REGULAMIN PRACY

AKADEMII MORSKIEJ W GDYNI

Na podstawie art. 104 §1, 104¹ i 104² ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (tekst jednolity Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm. ) w uzgodnieniu z działającymi w Akademii Morskiej w Gdyni organizacjami związkowymi ustala się co następuje:

I. POSTANOWIENIA OGÓLNE

§ 1

Regulamin pracy ustala organizację i porządek w procesie pracy oraz związane z tym prawa i obowiązki pracodawcy i pracowników.

§ 2.

Postanowienia Regulaminu dotyczą pracowników, którzy nie są nauczycielami akademickimi oraz nauczycieli akademickich, w zakresie nie uregulowanym odrębnymi przepisami.

Postanowienia Regulaminu dotyczą pracowników statków szkolnych w zakresie nie uregulowanym odrębnymi przepisami.

§ 3

Każdy pracownik przed dopuszczeniem do pracy podlega zaznajomieniu z Regulaminem. Oświadczenie o zapoznaniu się z treścią Regulaminu zaopatrzone w podpis pracownika i datę dołącza się do akt osobowych pracownika. Obowiązek zapoznania pracownika z treścią Regulaminu pracy spoczywa na bezpośrednim przełożonym .

§ 4

Ilekroć w Regulaminie pracy jest mowa o pracodawcy - należy przez to rozumieć Akademię Morską w Gdyni, zwaną dalej Uczelnią.

Do reprezentowania pracodawcy w sprawach z zakresu prawa pracy upoważniony jest Rektor Akademii Morskiej w Gdyni oraz Dyrektor Administracyjny.

II. OBOWIĄZKI PRACOWNIKÓW

§ 5

Podstawowym obowiązkiem pracownika jest sumienne i staranne wykonywanie pracy oraz stosowanie się do poleceń przełożonych , które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę.
Pracownik jest obowiązany w szczególności:

1) przestrzegać ustalonego czasu pracy,

2) przestrzegać przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przepisów przeciwpożarowych,

3) rzetelnie , efektywnie i terminowo wykonywać pracę,

4) dbać o dobro Uczelni, ochrona jej mienia oraz zachowywanie w tajemnicy tych informacji, których ujawnienie mogłoby narazić pracodawcę na szkodę,

5) przestrzegać tajemnicy służbowej i tajemnicy państwowej, określonych w przepisach ustawy z dnia 22 stycznia 1990r. o ochronie informacji niejawnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 11, poz. 95 z późn. zm.),

6) przestrzegać w Uczelni zasad współżycia społecznego,

7) dbać o czystość i porządek wokół swego stanowiska pracy oraz zabezpieczenie po zakończeniu pracy urządzeń i pomieszczeń pracy.

3. Pracownik obowiązany jest ponadto:

1) przystąpić niezwłocznie do ratowania życia ludzkiego lub mienia Uczelni w przypadkach nagłych, bez względu na czas pracy,

2) uczestniczyć w szkoleniach zarządzonych przez kierownictwo na podstawie obowiązujących przepisów,

3) w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy rozliczyć się z Uczelnią i uzyskać odpowiednie wpisy w karcie obiegowej.

§ 6

1. Każdy pracownik niezależnie od pełnionej funkcji lub wykonywanych zadań zobowiązany jest do znajomości i przestrzegania przepisów prawa i uregulowań wewnętrznych, a nieznajomość przepisów nie zwalnia od odpowiedzialności. Za naruszenie obowiązujących przepisów mogą być nakładane kary porządkowe.

2. Warunkiem zatrudnienia pracownika jest poddanie się wstępnym badaniom lekarskim i przedłożenie pracodawcy orzeczenia lekarskiego stwierdzającego brak przeciwwskazań do pracy na określonym stanowisku.

3. Pracownicy nowo przyjęci podlegają obowiązkowi wstępnego instruktażu w zakresie ochrony przeciwpożarowej i w zakresie bhp przeprowadzonego przez komórkę bhp i ppoż. oraz na stanowisku pracy przez bezpośredniego przełożonego. Podejmowanie pracy bez przeszkolenia jest zabronione.

4. Pracownik nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Uczelni ani też świadczyć pracy na rzecz podmiotu prowadzącego taką działalność w zakresie określonym w odrębnej umowie.

III. OBOWIĄZKI PRACODAWCY

§ 7

Pracodawca jest obowiązany w szczególności:

1) zaznajamiać pracowników podejmujących pracę z zakresem ich obowiązków, sposobem wykonywania pracy na wyznaczonych stanowiskach oraz ich podstawowymi uprawnieniami,

2) organizować pracę w sposób zapewniający pełne wykorzystanie czasu pracy, jak również osiąganie przez pracowników, przy wykorzystaniu ich uzdolnień i kwalifikacji, wysokiej wydajności i należytej jakości pracy,

3) organizować pracę w sposób zapewniający zmniejszenie uciążliwości pracy, zwłaszcza pracy monotonnej i pracy w ustalonym z góry tempie,

4) przeciwdziałać dyskryminacji w zatrudnieniu, w szczególności ze względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, a także ze względu na zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony albo w pełnym lub niepełnym wymiarze czasy pracy,

5) przeciwdziałać mobbingowi,

6) zapewniać bezpieczne i higieniczne warunki pracy oraz prowadzić systematyczne szkolenie pracowników w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy,

7) terminowo i prawidłowo wypłacać wynagrodzenie,

8) ułatwiać pracownikom podnoszenie kwalifikacji zawodowych, niezbędnych na danym stanowisku pracy,

9) stwarzać pracownikom podejmującym zatrudnienie po ukończeniu szkoły warunki sprzyjające przystosowaniu się do należytego wykonywania pracy,

10) zaspokajać w miarę posiadanych środków socjalne potrzeby pracowników,

11) stosować obiektywne i sprawiedliwe kryteria oceny pracowników oraz wyników ich pracy,

12) prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe pracowników,

13) wpływać na kształtowanie w zakładzie pracy zasad współżycia społecznego.

2. Pracodawca jest obowiązany udostępnić pracownikom tekst przepisów dotyczących równego traktowania w zatrudnieniu w formie pisemnej informacji wywieszanej na tablicy ogłoszeń.

IV. ORGANIZACJA I PORZĄDEK PRACY

§ 8

1. W celu zapewnienia kontroli obecności oraz punktualnego rozpoczęcia pracy, pracownik ma obowiązek potwierdzenia przybycia do pracy i obecności w pracy poprzez złożenie własnoręcznego podpisu na liście obecności.

2. Pracownik powinien przebywać na swoim stanowisku pracy. Nie jest dozwolone nieuzasadnione opuszczanie stanowiska. Jeśli pracownik z ważnych przyczyn musi opuścić teren Uczelni w czasie pracy, godzinę wyjścia i powrotu powinien zgłosić swojemu bezpośredniemu przełożonemu oraz dokonania odpowiedniego wpisu w „Ewidencji wyjść w godzinach służbowych” znajdującej się w sekretariacie komórki lub u bezpośredniego przełożonego.

3. Pracownik powinien uprzedzić bezpośredniego przełożonego o przyczynie i przewidywanym okresie nieobecności w pracy, jeżeli przyczyna tej nieobecności jest z góry wiadoma i możliwa do przewidzenia.

4. W razie niestawienia się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić bezpośredniego przełożonego o przyczynie nieobecności i przewidywanym czasie jej trwania , nie później jednak niż w drugim dniu nieobecności w pracy. Zawiadomienie może nastąpić osobiście, telefonicznie, pocztą elektroniczną, przez inne osoby lub pocztą. W tym ostatnim przypadku za datę zawiadomienia uważa się datę stempla pocztowego.

5. Bezpośredni przełożony po otrzymaniu informacji o nieobecności pracownika powinien niezwłocznie poinformować o tym Dział Spraw Pracowniczych oraz przekazać mu odpowiednie dokumenty.

6. Dowodami usprawiedliwiającymi nieobecność w pracy są:

1) zaświadczenie lekarskie o czasowej niezdolności do pracy, wystawione zgodnie z przepisami o orzekaniu o czasowej niezdolności do pracy,

2) decyzja właściwego państwowego inspektora sanitarnego, wydana zgodnie z przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych - w razie odosobnienia pracownika z przyczyn przewidzianych tymi przepisami,

3) oświadczenie pracownika - w razie zaistnienia okoliczności uzasadniających konieczność sprawowania przez pracownika osobistej opieki nad zdrowym dzieckiem do lat 8 z powodu nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, przedszkola lub szkoły, do której dziecko uczęszcza,

4) imienne wezwanie pracownika do osobistego stawienia się wystosowane przez organ właściwy w sprawach powszechnego obowiązku obrony, organ administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sąd, prokuraturę, policję lub organ prowadzący postępowanie w sprawach o wykroczenia - w charakterze strony lub świadka w postępowaniu prowadzonym przed tymi organami, zawierające adnotację potwierdzającą stawienie się pracownika na to wezwanie,

5) oświadczenie pracownika potwierdzające odbycie podróży służbowej w godzinach nocnych, zakończonej w takim czasie, że do rozpoczęcia pracy nie upłynęło 8 godzin, w warunkach uniemożliwiających odpoczynek nocny.

7. W razie spóźnienia się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie powiadomić bezpośredniego przełożonego o przyczynie spóźnienia. Bezpośredni przełożony podejmuje decyzję w sprawie ewentualnego usprawiedliwienia spóźnienia do pracy.

§ 9

Zabronione jest wykonywanie na terenie Uczelni przez pracownika jakichkolwiek prac na rachunek prywatny bez uprzedniej zgody pracodawcy. Zakaz dotyczy także pracy wykonywanej poza godzinami pracy.

§ 10

Pracownik otrzymuje polecenia tylko od bezpośredniego przełożonego. W razie otrzymania polecenia od przełożonego wyższego szczebla, pracownik powinien wypełnić to polecenie i jednocześnie zawiadomić o tym swojego bezpośredniego przełożonego.
W razie nieobecności kierownika komórki organizacyjnej zastępuje go stały zastępca, a w przypadku braku stałego zastępcy pracownik wyznaczony przez tego kierownika.
Kierownik komórki organizacyjnej w czasie nieobecności podległego pracownika:

- wyznacza na ten okres innego pracownika lub rozdziela czynności pracownika nieobecnego pomiędzy innych pracowników komórki.

§ 11

Każdy pracownik opuszczając miejsce swej pracy obowiązany jest zabezpieczyć powierzone mu sprawy-akta, narzędzia, materiały, zamknąć na klucz biurka, szafy itp. oraz pomieszczenie.

Po zakończeniu pracy pracownik obowiązany jest zabezpieczyć pomieszczenie w sposób przewidziany przepisami szczególnymi. Pozostawienie otwartego pomieszczenia jest naruszeniem obowiązków pracownika.

Jeżeli w pomieszczeniu pracuje kilka osób obowiązek zamknięcia pomieszczenia ma pracownik najstarszy stanowiskiem /kierownik, brygadzista, mistrz itp./, a w czasie jego nieobecności ostatni opuszczający pomieszczenie.

Sposób zabezpieczenia pomieszczeń przydzielonych jednostkom dydaktycznym/pracownie, laboratoria itp./, ustalają szczegółowo kierownicy tych jednostek.

Sposób zabezpieczenia magazynów oraz kasy ustalają przepisy szczególne, wydane przez Dyrektora Administracyjnego.
Za zabezpieczenie pomieszczeń ogólnie dostępnych odpowiedzialni są administratorzy budynków i kierownicy domów studenckich.

4. Pracownik może przebywać w miejscu pracy poza godzinami pracy tylko za wiedzą i zgodą kierownika jednostki lub komórki organizacyjnej zatrudniającej pracownika. Zezwolenie na przebywanie pracownika w miejscu pracy w porze nocnej winno być podane do wiadomości służbom porządkowym /woźny, portier, dozorca/ oraz odnotowane przez te służby.

§12

Zabrania się:

- wynoszenia i wywożenia z terenu Uczelni bez zgody pracodawcy jakichkolwiek przedmiotów będących własnością Uczelni,

- zaśmiecania terenu, niszczenia drzew, krzewów i trawników,

- parkowania samochodów w miejscach do tego nie wyznaczonych,

- zakłócania spokoju i porządku na terenie Uczelni.

2. Wnoszenie i spożywanie alkoholu na terenie uczelni jest zabronione. Pracownik w stanie nietrzeźwym nie może być dopuszczony do wykonywania pracy.

3. Poza miejscami wyznaczonymi w Uczelni obowiązuje zakaz palenia tytoniu.

V. CZAS PRACY

§ 13

Czasem pracy jest czas, w którym pracownik pozostaje w dyspozycji pracodawcy na terenie Uczelni lub w innym miejscu wyznaczonym do wykonywania zadań.
Dla pracowników : naukowo – technicznych, inżynieryjno-technicznych, administracyjnych, robotników i obsługi ustala się system równoważnego czasu pracy.
Czas pracy nie może przekraczać 12 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin tygodniowo w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w trzymiesięcznym okresie rozliczeniowym.
Szczegółowy rozkład czasu pracy w poszczególnych dniach okresu rozliczeniowego ustalają harmonogramy pracy, które kierownik komórki organizacyjnej podaje do wiadomości pracowników na co najmniej 3 dni przed rozpoczęciem kolejnego miesiąca.
Praca wykonywana ponad obowiązujące pracownika normy czasu pracy, a także praca wykonywana ponad przedłużony dobowy wymiar czasu pracy, wynikający z obowiązującego pracownika systemu i rozkładu czasu pracy , stanowi pracę w godzinach nadliczbowych . Za pracę w godzinach nadliczbowych , oprócz normalnego wynagrodzenia , przysługuje dodatek.
Dodatek przysługuje także za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym , chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku o którym mowa wyżej.
W zamian za czas przepracowany w godzinach nadliczbowych pracodawca, na pisemny wniosek pracownika może udzielić mu w tym samym wymiarze czasu wolnego od pracy.
Udzielenie czasu wolnego w zamian za czas przepracowany ponad ustaloną normę może nastąpić także bez wniosku pracownika. W takim przypadku pracodawca udziela czasu wolnego od pracy najpóźniej do końca okresu rozliczeniowego w wymiarze o połowę wyższym niż liczba przepracowanych godzin nadliczbowych, jednakże nie może to spowodować obniżenia wynagrodzenia należnego pracownikowi za pełny miesięczny wymiar czasu pracy.
W przypadkach określonych w pkt. 7 i 8 pracownikowi nie przysługuje dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych.
Udzielenie czasu wolnego może być dokonane w innym terminie wskazanym przez pracownika , za zgodą bezpośredniego przełożonego, nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych.
Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego. W przypadku zmiany pory wykonywania pracy przez pracownika w związku z jego przejściem na inną zmianę, zgodnie z ustalonym rozkładem czasu pracy, tygodniowy nieprzerwany odpoczynek może obejmować mniejszą liczbę godzin, nie może być jednaki krótszy niż 24 godziny.
Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w trzymiesięcznym okresie rozliczeniowym.

§ 14

1. Pracownicy administracyjni pracują z zasady osiem godzin na dobę. Czas pracy wynosi od poniedziałku do piątku 8 godzin na dobę oraz przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w trzymiesięcznym okresie rozliczeniowym. Soboty są dniami wolnymi od pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy.

2. Rozpoczęcie pracy od poniedziałku do piątku następuje o godz. 7,15 a zakończenie o godz. 15,15.

3. Decyzję o wprowadzeniu równoważnego czasu pracy podejmuje Dyrektor Administracyjny na wniosek kierowników komórek organizacyjnych. W stosunku do pracowników zatrudnionych na Wydziałach, decyzję podejmuje Dyrektor w porozumieniu z Dziekanami. Informację o powyższym należy przekazać do Działu Spraw Pracowniczych.

4. Praca w godzinach nadliczbowych może nastąpić w szczególnych przypadkach na podstawie przepisów Kodeksu pracy. Decyzję w sprawie pracy pracownika w godzinach nadliczbowych podejmuje kierownik jednostki lub komórki organizacyjnej. Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w trzymiesięcznym okresie rozliczeniowym.

§ 15

Dyrektor Administracyjny i jego zastępcy, Kwestor i jego zastępca oraz kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują w razie potrzeby , pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych, z zastrzeżeniem ust. 2.
Kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w art. 151¹ § 1 KP, jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy.

§ 16

1. Pracowników Biblioteki Głównej o których mowa w art. 77 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 12 września 1990 r. o szkolnictwie wyższym (Dz.U. Nr 65, poz. 385 z późn. zm. ) obowiązuje 36 – godzinny tygodniowy czas pracy w systemie równoważnego czasu pracy.

2. Pracowników Biblioteki Głównej w stosunku do których nie mają zastosowania przepisy, o których mowa w pkt. 1 obowiązuje 40 godzinny tydzień pracy w systemie równoważnego czasu pracy.

§ 17

Czas pracy kierowców wynosi do 12 godzin na dobę , średnio 40 godzin tygodniowo w ramach systemu równoważnego czasu pracy.
Wymiar czasu pracy przedłużony w poszczególnych dniach jest równoważony skróconym czasem pracy w innych dniach lub dniami wolnymi od pracy.
Tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w trzymiesięcznym okresie rozliczeniowym.
Harmonogram czasu pracy kierowców na okres 1 tygodnia ustala kierownik komórki ds. transportu i podaje do wiadomości kierowców do piątku na następny tydzień.
Liczba godzin nadliczbowych przepracowanych przez kierowcę nie może przekroczyć 416 godzin w roku kalendarzowym.

§18

Kierownicy jednostek i komórek organizacyjnych lub wyznaczeni przez nich pracownicy prowadzą ewidencję i kontrolę czasu pracy pracownika dla celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia. Winna ona obejmować:

- dobowy czas pracy pracownika,

- czas pracy w godzinach nadliczbowych oraz porze nocnej,

- pracę w niedziele, święta, dni wolne od pracy,

- nieobecności pracownika (np. choroba, urlopy, inne),

- polecenia wyjazdu służbowego i czas pracy w trakcie delegacji),

- czas dyżuru.

W stosunku do pracowników wymienionych w § 14 nie prowadzi się ewidencji dobowego wymiaru czasu pracy.
Pracownikom, którym dobowy wymiar czasu pracy wynosi co najmniej 6 godzin przysługuje prawo do 15 minutowej płatnej przerwy w pracy wliczanej do czasu pracy. O terminie wykorzystania przerwy decyduje bezpośredni przełożony.
Pora nocna trwa 8 godzin pomiędzy godziną 22,00 a godziną 6,00 dnia następnego.
Niedziele i święta określone odrębnymi przepisami są dniami wolnymi od pracy. Za pracę w niedzielę i święta uważa się pracę wykonywaną pomiędzy godziną 6,00 w tym dniu a godz. 6,00 następnego dnia.

§ 19

Czas pracy nauczycieli akademickich regulują odrębne przepisy.

§ 20

W sprawach nie uregulowanych w niniejszym rozdziale obowiązują przepisy Kodeksu pracy i ustawy o szkolnictwie wyższym wraz z przepisami wykonawczymi.

VI. WYPŁATA WYNAGRODZENIA

§ 21

1. Pracownik za wykonanie powierzonych obowiązków służbowych otrzymuje wynagrodzenie za pracę zgodnie z umową o pracę.

Uczelnia zobowiązana jest wypłacić pracownikom wynagrodzenie za pracę w następujących terminach:

1) dla nauczycieli akademickich płatnych z góry w pierwszym roboczym dniu miesiąca.

2) dla pracowników płatnych miesięcznie z dołu w ostatni dzień miesiąca.

3) dla pracowników płatnych godzinowo w każdy 10 dzień miesiąca za miesiąc poprzedni.

4) dla pracowników wymienionych w pkt. 2 i 3 jeżeli dzień wypłaty przypada na dzień wolny od pracy , wypłata wynagrodzenia następuje w dniu poprzedzającym.

3. Wynagrodzenie i inne świadczenia pieniężne wypłaca się do rąk własnych pracownika za pokwitowaniem albo osobie przez niego upoważnionej na piśmie.

4. Za zgodą pracownika wyrażoną na piśmie wynagrodzenie przekazywane jest na jego osobiste konto bankowe lub wypłacane w kasie w Kwesturze Uczelni , w godzinach jej otwarcia.

VII. . URLOPY I ZWOLNIENIA OD PRACY

§ 22

Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego, nieprzerwanego urlopu wypoczynkowego. Pracownik nie może zrzec się prawa do urlopu.
Wymiar urlopu ustalany zgodnie z obowiązującymi przepisami uwzględnia okresy zatrudnienia i nauki.
Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów. Plan urlopów zatwierdza Rektor w porozumieniu z organizacjami związkowymi. Kierownicy jednostek i komórek organizacyjnych uczelni obowiązani są sporządzić plan urlopów dla podległych pracowników zgodnie z zarządzeniem Rektora i uchwałą Senatu i przedłożyć Kierownikowi Działu Spraw Pracowniczych. Plan powinien być uzgodniony z Dyrektorem Administracyjnym w stosunku do pracowników administracyjnych i obsługi , a w stosunku do pracowników naukowo i inżynieryjno – technicznych oraz administracyjnych zatrudnionych w jednostkach dydaktycznych z kierownikami tych jednostek.
Pracodawca jest obowiązany udzielić na żądanie pracownika i w terminie przez niego wskazanym nie więcej niż 4 dni urlopu w każdym roku kalendarzowym. Pracownik zgłasza żądanie udzielenia urlopu zarówno bezpośredniemu przełożonemu jak i w Dziale Spraw Pracowniczych. Pracownik powinien zgłosić żądanie udzielenia urlopu jak najwcześniej, tak by umożliwić pracodawcy zorganizowanie zastępstwa i zapewnienie normalnego toku pracy.
Pracownik, który zgłosił zamiar wykorzystania urlopu o którym mowa w pkt. 4 w dniu jego rozpoczęcia jest zobowiązany niezwłocznie po powrocie do pracy potwierdzić jego wykorzystanie w formie pisemnej informacji do działu spraw pracowniczych.
Zmiany w terminach urlopów mogą być dokonywane na wniosek pracownika i za zgodą bezpośredniego przełożonego.
W takich przypadkach pracownik powinien przed terminem rozpoczęcia urlopu złożyć pisemny wniosek do bezpośredniego przełożonego. Bezpośredni przełożony przekazuje wniosek urlopowy ze swoją pisemną akceptacją do Działu Spraw Pracowniczych.

§ 23

Pracodawca na pisemny wniosek pracownika może mu udzielić urlopu bezpłatnego.
Okresu urlopu bezpłatnego nie wlicza się do okresu, od którego zależą uprawnienia pracownicze, o ile przepisy szczególne nie stanowią inaczej.
Przy udzielaniu urlopu bezpłatnego dłuższego niż trzy miesiące, strony mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z ważnych przyczyn.

§ 24

Pracownikowi przysługują zwolnienia od pracy określone w § 4 – 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15.05.1996r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy (Dz.U. Nr 60, poz. 281).

Wyciąg z rozporządzenia:

§ 4. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy, jeżeli obowiązek taki wynika z Kodeksu pracy, z przepisów wykonawczych do Kodeksu pracy albo z innych przepisów prawa.

§ 5. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika wezwanego do osobistego stawienia się przed organem właściwym w zakresie powszechnego obowiązku obrony na czas niezbędny w celu załatwienia sprawy będącej przedmiotem wezwania.

§ 6. Pracodawca jest obowiązany zwolnić pracownika od pracy na czas niezbędny do stawienia się na wezwanie organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji albo organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia.

§ 7. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika wezwanego w celu wykonywania czynności biegłego w postępowaniu administracyjnym, karnym przygotowawczym, sądowym lub przed kolegium do spraw wykroczeń; łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku kalendarzowego.

§ 8. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika na czas niezbędny do wzięcia udziału w posiedzeniu komisji pojednawczej w charakterze członka tej komisji. Dotyczy to także pracownika będącego stroną lub świadkiem w postępowaniu pojednawczym.

§ 9. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika na czas niezbędny do przeprowadzania obowiązkowych badań lekarskich i szczepień ochronnych przewidzianych przepisami o zwalczaniu chorób zakaźnych, o zwalczaniu gruźlicy oraz o zwalczaniu chorób wenerycznych.

§ 10. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika wezwanego w charakterze świadka w postępowaniu kontrolnym prowadzonym przez Najwyższą Izbę Kontroli i pracownika powołanego do udziału w tym postępowaniu w charakterze specjalisty.

§ 11. 1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika:

1) będącego członkiem ochotniczej straży pożarnej - na czas niezbędny do uczestniczenia w działaniach ratowniczych i do wypoczynku koniecznego po ich zakończeniu, a także - w wymiarze nie przekraczającym łącznie 6 dni w ciągu roku kalendarzowego - na szkolenie pożarnicze,

2) będącego ratownikiem Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego - na czas niezbędny do uczestniczenia w akcji ratowniczej i do wypoczynku koniecznego po jej zakończeniu,

3) na czas wykonywania obowiązku świadczeń osobistych, w trybie i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach.

2. Zwolnienie pracownika od pracy w razie konieczności udziału w akcji ratowniczej następuje w trybie przyjętym przez służbę ratowniczą odpowiednią do organizowania takich akcji, zaś w celu uczestniczenia w szkoleniu pożarniczym - na podstawie wniosku właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Państwowej Straży Pożarnej. Czas koniecznego wypoczynku pracownika po zakończeniu akcji ratowniczej ustala osoba, która kierowała taką akcją.

§ 12. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika będącego krwiodawcą na czas oznaczony przez stację krwiodawstwa w celu oddania krwi. Pracodawca jest również obowiązany zwolnić od pracy pracownika będącego krwiodawcą na czas niezbędny do przeprowadzenia zaleconych przez stację krwiodawstwa okresowych badań lekarskich, jeżeli nie mogą one być wykonane w czasie wolnym od pracy.

§ 13. 1. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika w celu przeprowadzenia zajęć dydaktycznych w szkole zawodowej, w szkole wyższej, w placówce naukowej albo w jednostce badawczo-rozwojowej; łączny wymiar zwolnień z tego tytułu nie może przekraczać 6 godzin w tygodniu lub 24 godzin w miesiącu.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do pracownika w razie prowadzenia szkolenia na kursie zawodowym.

§ 14. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika będącego członkiem rady nadzorczej, działającej u zatrudniającego go pracodawcy, na czas niezbędny do uczestniczenia w posiedzeniach tej rady.

§ 15. Pracodawca jest obowiązany zwolnić od pracy pracownika na czas obejmujący:

1) 2 dni - w razie ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka albo zgonu i pogrzebu małżonka pracownika lub jego dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy,

2) 1 dzień - w razie ślubu dziecka pracownika albo zgonu i pogrzebu jego siostry, brata, teściowej, teścia, babki, dziadka, a także innej osoby pozostającej na utrzymaniu pracownika lub pod jego bezpośrednią opieką.

§ 16. 1. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w § 8 zdanie drugie, § 9, § 11 ust. 1 pkt 2, § 12 oraz § 15, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia ustalonego w sposób określony w przepisach wydanych na podstawie art. 297 Kodeksu pracy.

2. W razie skorzystania przez pracownika ze zwolnienia od pracy, o którym mowa w § 5-7, 10 oraz w § 11 ust. 1 pkt 1 i 3, pracodawca wydaje zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu - w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia.

§ 25

1. Pracownik może być zwolniony od pracy na czas niezbędny dla załatwienia ważnych spraw osobistych lub rodzinnych., których wymagają załatwienia w godzinach pracy. Zwolnienia udziela bezpośredni przełożony , gdy zachodzi nieunikniona potrzeba takiego zwolnienia.

2. Za czas zwolnienia od pracy, o którym mowa w pkt 3 pracownikowi przysługuje wynagrodzenie, jeżeli odpracował czas zwolnienia. Czas odpracowania nie jest pracą w godzinach nadliczbowych.

§ 26

Pracownicy (również pracownikowi) wychowującej przynajmniej 1 dziecko w wieku do lat 14 przysługuje w ciągu roku 2 dni zwolnienia od pracy z zachowaniem prawa do wynagrodzenia.

§ 27

Pracownicy zatrudnieni na podstawie umowy o pracę ponoszą odpowiedzialność porządkową przewidzianą w art. 108 – 113 Kodeksu pracy.

Wyciąg z kodeksu pracy:

Art. 108. § 1. ⁽⁷⁹⁾ Za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować:

1) karę upomnienia,

2) karę nagany.

§ 2. Za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy lub przepisów przeciwpożarowych, opuszczenie pracy bez usprawiedliwienia, stawienie się do pracy w stanie nietrzeźwości lub spożywanie alkoholu w czasie pracy - pracodawca może również stosować karę pieniężną.

§ 3. Kara pieniężna za jedno przekroczenie, jak i za każdy dzień nieusprawiedliwionej nieobecności, nie może być wyższa od jednodniowego wynagrodzenia pracownika, a łącznie kary pieniężne nie mogą przewyższać dziesiątej części wynagrodzenia przypadającego pracownikowi do wypłaty, po dokonaniu potrąceń, o których mowa w art. 87 § 1 pkt 1-3.

§ 4. ⁽⁸⁰⁾ Wpływy z kar pieniężnych przeznacza się na poprawę warunków bezpieczeństwa i higieny pracy.

Art. 109. § 1. Kara nie może być zastosowana po upływie 2 tygodni od powzięcia wiadomości o naruszeniu obowiązku pracowniczego i po upływie 3 miesięcy od dopuszczenia się tego naruszenia.

§ 2. Kara może być zastosowana tylko po uprzednim wysłuchaniu pracownika.

§ 3. Jeżeli z powodu nieobecności w zakładzie pracy pracownik nie może być wysłuchany, bieg dwutygodniowego terminu przewidzianego w § 1 nie rozpoczyna się, a rozpoczęty ulega zawieszeniu do dnia stawienia się pracownika do pracy.

Art. 110. O zastosowanej karze pracodawca zawiadamia pracownika na piśmie, wskazując rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych i datę dopuszczenia się przez pracownika tego naruszenia oraz informując go o prawie zgłoszenia sprzeciwu i terminie jego wniesienia. Odpis zawiadomienia składa się do akt osobowych pracownika.

Art. 111. Przy stosowaniu kary bierze się pod uwagę w szczególności rodzaj naruszenia obowiązków pracowniczych, stopień winy pracownika i jego dotychczasowy stosunek do pracy.

Art. 112. § 1. Jeżeli zastosowanie kary nastąpiło z naruszeniem przepisów prawa, pracownik może w ciągu 7 dni od dnia zawiadomienia go o ukaraniu wnieść sprzeciw. O uwzględnieniu lub odrzuceniu sprzeciwu decyduje pracodawca po rozpatrzeniu stanowiska reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej. Nieodrzucenie sprzeciwu w ciągu 14 dni od dnia jego wniesienia jest równoznaczne z uwzględnieniem sprzeciwu.

§ 2. Pracownik, który wniósł sprzeciw, może w ciągu 14 dni od dnia zawiadomienia o odrzuceniu tego sprzeciwu wystąpić do sądu pracy o uchylenie zastosowanej wobec niego kary.

§ 3. W razie uwzględnienia sprzeciwu wobec zastosowanej kary pieniężnej lub uchylenia tej kary przez sąd pracy, pracodawca jest obowiązany zwrócić pracownikowi równowartość kwoty tej kary.

Art. 113. § 1. Karę uważa się za niebyłą, a odpis zawiadomienia o ukaraniu usuwa z akt osobowych pracownika po roku nienagannej pracy. Pracodawca może, z własnej inicjatywy lub na wniosek reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, uznać karę za niebyłą przed upływem tego terminu.

§ 2. Przepis § 1 zdanie pierwsze stosuje się odpowiednio w razie uwzględnienia sprzeciwu przez pracodawcę albo wydania przez sąd pracy orzeczenia o uchyleniu kary.

VIII BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ORAZ OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA

§ 28

Każdy nowo zatrudniony pracownik przed dopuszczeniem do pracy podlega przeszkoleniu wstępnemu - Instruktaż ogólny w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochrony przeciwpożarowej przez pracownika (ów) Inspektoratu BHP i Ochrony Przeciwpożarowej.

Instruktaż ogólny powinien zapewnić uczestnikom szkolenia zapoznanie się z podstawowymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy zawartymi w Kodeksie pracy, w układach zbiorowych pracy lub w regulaminach pracy, z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy obowiązującymi w danym zakładzie pracy, a także z zasadami udzielania pierwszej pomocy w razie wypadku.

§ 29

1. Pracownicy na wszystkich stanowiskach pracy są zapoznawani przez bezpośrednich przełożonych z ryzykiem zawodowym, instrukcją stanowiskową i podlegają przeszkoleniu wstępnym – instruktaż stanowiskowy, którego czas trwania uzależniony jest od przygotowania zawodowego i charakteru pracy. Instruktaż stanowiskowy powinien zapewnić uczestnikom szkolenia zapoznanie się z czynnikami środowiska pracy występującymi na ich stanowiskach pracy i ryzykiem zawodowym związanym z wykonywaną pracą, sposobami ochrony przed zagrożeniami, jakie mogą powodować te czynniki, oraz metodami bezpiecznego wykonywania pracy na tych stanowiskach.

2. Pracownik jest obowiązany potwierdzić na piśmie zapoznanie się z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.

3. W okresie nie dłuższym niż 6 lub 12 miesięcy (w zależności od zajmowanego stanowiska), od dnia rozpoczęcia pracy na określonym stanowisku pracownik odbywa szkolenie okresowe.

4. Szkolenie okresowe powinno być zakończone egzaminem sprawdzającym przyswojenie przez uczestnika wiadomości i potwierdzone zaświadczeniem. Odpis zaświadczenia powinien być przechowywany w aktach osobowych pracownika.

§ 30

Do obowiązków pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, poza obowiązkami wynikającymi z innych postanowień niniejszego regulaminu, należy:

- wykonywanie pracy w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosowania się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek przełożonych,

- znajomość numerów alarmowych - pogotowia ratunkowego, policji i straży pożarnej - na wypadek powstania pożaru lub innych wypadków losowych,

- poddawanie się badaniom lekarskim wstępnym, okresowym i kontrolnym – przekazanie karty badań bezpośredniemu przełożonymi,

- branie udziału w okresowych szkoleniach z zakresu bhp i poddawanie się wymaganym egzaminom sprawdzającym,

- niezwłoczne zawiadamianie bezpośredniego przełożonego o zaistniałym wypadku w pracy oraz zagrożeniu życia lub zdrowia ludzkiego,

- zgłoszenie do Inspektoratu BHP i Ppoż. - bezpośrednio lub telefonicznie - w przypadku otrzymania zwolnienia lekarskiego z tytułu wypadku.

§ 31

Do obowiązków pracownika w zakresie ochrony przeciwpożarowej, poza obowiązkami wynikającymi z innych postanowień niniejszego regulaminu, należy:

- znajomość oraz przestrzeganie postanowień instrukcji alarmowej oraz instrukcji bezpieczeństwa pożarowego,

- branie udziału w szkoleniach z zakresu ochrony przeciwpożarowej,

- niezwłoczne usuwanie usterek mogących spowodować powstanie pożaru, zgłaszanie o uchybieniach właściwym przełożonym,

- znajomość lokalizacji oraz sposobu użycia podręcznego sprzętu gaśniczego,

- uczestniczenie w akcjach ratowniczo-gaśniczych.

§ 32

1. Pracownikom przydzielane są nieodpłatnie odzież i obuwie robocze oraz środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy, na zasadach określonych w odrębnych przepisach wewnętrznie obowiązujących w Uczelni.

2. Przełożony nie może dopuścić pracownika do pracy bez środków ochrony indywidualnej oraz odzieży i obuwia roboczego, przewidzianego do stosowania na danym stanowisku pracy.

3. Pracownikom przydzielane są środki higieny osobistej w ilości i na zasadach ustalonych tabeli norm przydziału środków higieny osobistej obowiązującej w Uczelni.

§ 33

1. W przypadku gdy warunki pracy nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny pracy i stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia pracownika albo wykonywana przez niego praca grozi takim niebezpieczeństwem innym osobom, pracownik ma prawo powstrzymać się od wykonywania pracy, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

2. Jeżeli powstrzymywanie się od wykonywania pracy nie usuwa zagrożenia, o którym mowa w ust. 1, pracownik ma prawo oddalić się z miejsca zagrożenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie przełożonego.

3. Za czas powstrzymywania się od wykonania pracy lub oddalenia się z miejsca zagrożenia, w przypadku o którym mowa w ust. 1 i 2, pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia.

4. Pracownik ma prawo, po uprzednim zawiadomieniu przełożonego, powstrzymać się od wykonania pracy wymagającej szczególnej sprawności psychofizycznej jeśli jego stan psychofizyczny nie zapewnia bezpiecznego wykonywania pracy i stwarza zagrożenie dla innych osób. Za czas niewykonywania pracy wynagrodzenie nie przysługuje.

IX. OCHRONA PRACY KOBIET I MŁODOCIANYCH

§ 34

1. Nie wolno zatrudniać kobiet:

przy pracach związanych z dźwiganiem ciężarów, przy ręcznym podnoszeniu i przenoszeniu ciężarów:

- jeśli praca wykonywana jest stale - powyżej 12 kg na osobę,

- jeśli praca wykonywana jest dorywczo - powyżej 20 kg na osobę,

- przy ręcznym podnoszeniu ciężarów pod górę (pochylnie, schody) powyżej wysokości 5m i kąta nachylenia terenu ponad 30°,

- jeśli praca wykonywana jest stale - powyżej 8 kg na osobę,

- jeżeli praca wykonywana jest dorywczo - powyżej 15 kg na osobę,

- przy pracach w warunkach narażenia na promieniowanie jonizujące, jeżeli mogą być

przekroczone graniczne wartości dawek ustalonych dla pracowników bezpośrednio narażonych,

- w ciąży przy pracach w warunkach narażenia na działanie pola elektromagnetycznego wysokiej

częstotliwości; w ciąży i w okresie karmienia przy pracach narażających na promieniowanie

jonizujące; prace w narażeniu na przekroczenie 1/4 dawki najwyższych dopuszczalnych natężeń

promieniowania nadfioletowego określonych w odrębnych przepisach,

- w ciąży i w okresie karmienia piersią, przy pracach, o których mowa w ust. 1:

~ dorywczo: do 5 kg po drodze równej, 3,75 kg pod górę,

~ stale: do 3 kg po drodze równej, do 2 kg pod górę.

- w ciąży przy obsłudze monitorów ekranowych powyżej 4 godzin na dobę,

- w ciąży - prace na wysokości, wchodzenie i schodzenie po drabinach,

- w ciąży w hałasie powyżej 65 decybeli w odniesieniu do 8 godzin pracy dziennie,

- w ciąży i w okresie karmienia - w kontakcie ze szkodliwymi czynnikami biologicznymi,

- w ciąży i w okresie karmienia piersią - przy pracach w narażeniu na działanie szkodliwych

substancji chemicznych jak:

- prace w narażeniu na działanie czynników rakotwórczych i o prawdopodobnym działaniu

rakotwórczym określonych w odrębnych przepisach,

- prace w narażeniu na niżej wymienione substancje chemiczne niezależnie od ich stężenia

       w środowisku pracy:
             ~ chloropren,
             ~ 2-etoksyetanol,
             ~ etylenu dwubromek,
             ~ leki cytostatyczne,
             ~ mangan,
             ~ 2-metoksyetanol,
             ~ ołów i jego związki organiczne i nieorganiczne,
             ~ rtęć i jej związki organiczne i nieorganiczne,
             ~ styren,
             ~ syntetyczne estrogeny i progesterony,
             ~ węgla dwusiarczek,
             ~ preparaty do ochrony roślin.

- prace w narażeniu na działanie rozpuszczalników organicznych, jeżeli ich stężenia

w środowisku pracy przekraczają wartości 1/3 najwyższych dopuszczalnych stężeń,

- prace grożące ciężkimi urazami fizycznymi i psychicznymi, np. gaszenie pożarów, udział

w akcjach ratownictwa chemicznego, usuwanie skutków awarii.

§ 35

Przy ręcznym przenoszeniu ciężarów, jeżeli jest to konieczne, należy stosować sprzęt pomocniczy. Ciężar ładunku wraz ze sprzętem pomocniczym nie może przekraczać norm określonych w § 34 .

§ 36

1. Uczelnia nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie ciąży, a także w okresie urlopu macierzyńskiego pracownicy, chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z jej winy i reprezentująca pracownicę zakładowa organizacja związkowa wyraziła zgodę na rozwiązanie umowy. Przepisu nie stosuje się do pracownicy w okresie próbnym nie przekraczającym jednego miesiąca.

2. Umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonywania określonej pracy albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży ulega przedłużeniu do dnia porodu.

3. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do umowy o pracę na czas określony zawartej w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy.

4. W Uczelni nie wolno zatrudniać kobiet przy pracach szczególnie uciążliwych i szkodliwych dla ich zdrowia, wymienionych w wykazie prac wzbronionych kobietom (załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów - Dz.U. z 1996 r. Nr 114, poz. 545),

5. Kierownik komórki organizacyjnej zobowiązany jest niezwłocznie przenieść do innej pracy kobietę w ciąży:

- zatrudnioną przy pracy wzbronionej kobietom w ciąży,

- w razie stwierdzenia przez zakład służby zdrowia, że ze względu na stan ciąży nie powinna

wykonywać dotychczasowej pracy.

6. Pracownicy przeniesionej do innej pracy na okres ciąży przysługuje:

- dodatek wyrównawczy, o ile zatrudnienie na innym stanowisku jest powodem obniżenia zarobków w okresie trwania przyczyn zmiany zatrudnienia,

- prawo do zatrudnienia na stanowisko określone w umowie o pracę po ustaniu przyczyn uzależniających przeniesienie do innej pracy.

7. Pracownica w okresie ciąży ma prawo do korzystania z płatnych zwolnień od pracy na przeprowadzenie badań lekarskich związanych z ciążą, o ile przedstawi odpowiednie zaświadczenie lekarskie, że badania takie są niezbędne i o ile tych badań nie można przeprowadzić poza godzinami pracy.

8. Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej.
Nie wolno także bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy.

9. Pracownika opiekującego się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia nie wolno bez jego zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych, w porze nocnej, w systemie przerywanego czasu pracy, o którym mowa w art. 139 kodeksu pracy, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.

10. Kobietom w ciąży i kobietom karmiącym piersią, wzbronione są prace we wszelkiego rodzaju pojazdach mechanicznych znajdujących się w ruchu.

Nie wolno zatrudniać młodocianych przy:

-        - ręcznym dźwiganiu i przenoszeniu na odległość powyżej 25 m ciężarów o masie przekraczającej    następujące wartości:
a/ przy obciążeniu jednostkowym (przeciętnie 4 razy na godzinę w czasie zmiany roboczej ):
     ~ do ukończenia 16 roku życia - 10 kg dla dziewcząt i 15 kg dla chłopców,
     ~ powyżej 16 roku życia - 20 kg dla dziewcząt i 25 kg dla chłopców,
b/ przy obciążeniu powtarzalnym:
     ~ do ukończenia 16 roku życia - 5 kg dla dziewcząt i 8 kg dla chłopców,
     ~ powyżej 16 roku życia - 8 kg dla dziewcząt i 12 kg dla chłopców,

-        - ręcznym przenoszeniu po pochylniach i schodach, których wysokość przekracza 5 m, a kąt nachylenia - 30 stopni, ciężarów o masie przekraczającej następujące wartości:
a/ przy obciążeniu jednostkowym:
     ~ dziewczęta do 16 lat - 5 kg,
     ~ dziewczęta powyżej 16 roku życia - 10 kg,
     ~ chłopcy do 16 lat - 8 kg,
     ~ chłopcy powyżej 16 roku życia - 15 kg;
b/ przy obciążeniu powtarzalnym:
     ~ dziewczęta do 16 lat - 3 kg,
     ~ dziewczęta powyżej 16 roku życia - 5 kg,
     ~ chłopcy do 16 lat - 5 kg,
     ~ chłopcy powyżej 16 lat - 8 kg.

- przy pracach polegających wyłącznie na przenoszeniu i przewożeniu ciężarów oraz wymagających powtarzania dużej ilości jednorodnych ruchów,

- wykonywania prac w pomieszczeniach, w których parametry oświetlenia nie odpowiadają wymaganiom określonym w Polskich Normach,

- pracach stwarzających ryzyko narażenia na promieniowanie jonizujące powyżej tła naturalnego, określone odrębnymi przepisami.

X. POSTANOWIENIA KOŃCOWE

§ 37

W sprawach nie unormowanych niniejszym Regulaminem stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu pracy i inne powszechnie obowiązujące przepisy prawa pracy.

§ 38

Niniejszy Regulamin pracy wchodzi w życie po uprzednim uzgodnieniu z organizacjami związkowymi i zatwierdzeniu przez Rektora, po upływie dwóch tygodni od podania go do wiadomości pracownikom poprzez wywieszenie na tablicy ogłoszeń.

§ 39

Zmiana Regulaminu może nastąpić w takim trybie, jakim został ustalony.

§ 40

Z dniem wejścia w życie niniejszego Regulaminu traci moc dotychczasowy Regulamin pracy z 1996 roku.

Spis treści:

I. POSTANOWIENIA OGÓLNE 1

II. OBOWIĄZKI PRACOWNIKÓW 2

III. OBOWIĄZKI PRACODAWCY 3

IV. ORGANIZACJA I PORZĄDEK PRACY 3

V. CZAS PRACY 6

VI. WYPŁATA WYNAGRODZENIA 9

VII. URLOPY I ZWOLNIENIA OD PRACY 10

VIII. BEZPIECZEŃSTWO I HIGIENA PRACY ORAZ OCHRONA PRZECIWPOŻAROWA. 13

IX. OCHRONA PRACY KOBIET I MŁODOCIANYCH 16

X. POSTANOWIENIA KOŃCOWE 19