Kmdr por. rez. Władysław Kosianowski
Kmdr por. rez. Władysław Kosianowski-Lorenz
Dyrektor Państwowej Szkoły Morskiej w Gdyni
w latach 1936 - 1937
Nauka w Petersburgu
Urodził się 22 lipca 1895 r. w Moskwie. Służył w rosyjskiej marynarce handlowej, pływał we flocie ochotniczej. Był absolwentem petersburskiej Oficerskiej Szkoły Piechoty.
Młodość w cieniu wojny
Walczył na froncie galicyjskim podczas I wojny światowej, przebywał w niewoli austriackiej. Od 1918 r. w Wojsku Polskim, w 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1921 r. Władysław Kosianowski został przeniesiony do Korpusu Rzeczno-Brzegowego, służył w Komendzie Portu Wojennego w Pucku.
Dowódca na statkach
W 1924 r. ukończył Tymczasowy Kurs Instruktorski dla Oficerów. Służąc we Flotylli Wiślanej, dowodził statkiem uzbrojonym „Generał Sosnkowski”, a we Flotylii Pińskiej – monitorem „Toruń”. Dowodził ponadto ORP „Wilia” i ORP „Kujawiak”.
W latach 1930-1933 służył w Wydziale Wojskowym Komisariatu Generalnego RP w Gdańsku. Następnie dowodził ORP „Podhalanin”. Między Jastarnią, Rewą i Helem prowadził ćwiczenia poligonowe.
W 1934 r. został przeniesiony do rezerwy w stopniu komandora podporucznika.
Państwowa Szkoła Morska
W latach 1934-1936 pełnił funkcję komisarza rządowego Ministerstwa Przemysłu i Handlu ds. połowów dalekomorskich. W 1935 r. Władysław Kosianowski objął kierownictwo kursów dla rybaków w Państwowej Szkole Morskiej w Gdyni. Zajęcia, prowadzone przez wykładowców PSM, organizowane były w budynkach Szkoły oraz polsko-holenderskiej spółki – Towarzystwa Okrętowego Połowów Dalekomorskich „Mewa”. Opracowane przez Władysława Kosianowskiego regulaminy dla rybaków dalekomorskich wydrukowano jednocześnie w języku niderlandzkim, bowiem również i Holendrzy wchodzili w skład załóg statków rybackich.
W 1936 r. został dyrektorem PSM. Nadal organizował kursy, wykładał też na nich. Za jego krótkiej kadencji „Dar Pomorza” opłynął przylądek Horn. Następowały też zmiany w programie kształcenia i szkolenia uczniów. W tym też czasie Władysław Kosianowski był członkiem Rady Głównej Ligii Morskiej i Kolonialnej.
W roku 1937 ustąpił ze stanowiska dyrektora PSM i został dyrektorem Towarzystwa Połowów Dalekomorskich „Pomorze”, które piastował do sierpnia 1939.
Lata II wojny światowej
Pod koniec sierpnia zmobilizowany został do Oddziału II Sztabu Głównego. We wrześniu wysłano go do Amsterdamu, w charakterze wicekonsula, w celu sprowadzenia do Francji polskich statków rybackich.
Wskutek decyzji Władysława Sikorskiego internowany był w obozie Sable d’Or, następnie w paryskich koszarach Bessières. Na HMS „Broke”, brytyjskim niszczycielu, ewakuował się z Francji w czerwcu 1940.
Nie mając przydziału do czynnej służby, wstąpił do marynarki wojennej Wolnych Francuzów, w 1941 r. skierowano go do służby w Bejrucie, w sztabie dowódcy francuskich sił morskich Lewantu oraz w brytyjskim dowództwie morskim.
Władysław Kosianowski, pod przydomkiem Lorenz, dowodził też żaglowym okrętem pułapką „Notre Dame d’Etel”, eskortując konwoje alianckie we wschodnim rejonie Morza Śródziemnego.
W 1944 r. został kierownikiem Referatu Planowania nr 2, następnie Referatu Informacji Zewnętrznej w Kierownictwie Marynarki Wojennej. W 1945 r. awansowany został na komandora porucznika.
Publikacje
Był autorem wielu publikacji z dziedziny morskiej, m.in. na łamach „Morza”, „Przeglądu Morskiego”, jego autorstwa jest także praca Admirał von Tirpitz, jego myśli i czyny związane ze sprawami morskiej siły zbrojnej, jak i rozdział o PMW w pracy zbiorowej Polska na Morzu. Zaś po II wojnie światowej redagował miesięcznik „Polska na Morzach”, opracował, wydany w 1947 r. w Rzymie, pamiątkowy album Polska Marynarka Wojenna od pierwszej do ostatniej salwy w drugiej wojnie światowej.
Odznaczenia i zasługi
Odznaczony był m.in. Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Walecznych, francuską Legią Honorową V klasy i francuskim Krzyżem Wojennym.
Po wojnie pozostał w Wielkiej Brytanii. Zmarł 30 lipca 1966 r. w Londynie, pochowany został na cmentarzu North Sheen.