Prof. dr inż. Bohdan Kowalczyk
Prof. dr inż. Bohdan Kowalczyk
Rektor Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni
w latach: 1969 - 1972
Młodość i czas wojny
Urodził się 8 listopada 1922 r. w Warszawie. Uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława Staszica, następnie, w 1938 r., rozpoczął naukę w Liceum Matematyczno-Fizycznym w Warszawie. Dalszą edukację kontynuował w czasie niemieckiej okupacji na tajnych kompletach – maturę zdał w 1940 r., w 1943 ukończył studia w Państwowej Wyższej Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda. Uczęszczał także do warszawskiej Państwowej Wyższej Szkoły Technicznej.
W czasie Powstania Warszawskiego walczył na Woli i został poważnie ranny.
Po przybyciu do Gdańska
W 1945 r., po przyjeździe z rodziną do Gdańska, wstąpił na Wydział Mechaniczny Politechniki Gdańskiej. W latach 1946-1955 jednocześnie pracował na Politechnice, m.in. w Katedrze Matematyki na stanowisku młodszego asystenta.
W 1950 r. uzyskał dyplom magistra nauk technicznych i inżyniera mechanika.
W latach 1955-1962 był kierownikiem Katedry Matematyki w Wyższej Szkole Marynarki Wojennej w Gdyni, a w latach 1958-1960 równocześnie prodziekanem na Wydziale Technologii Maszyn Politechniki Gdańskiej.
W 1960 r. otrzymał stopień doktora nauk technicznych. Od 1966 do 1969 r. pracował na Politechnice Gdańskiej, w Katedrze Mechaniki Technicznej, na stanowisku docenta.
Rektor Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni
Dnia 19 grudnia 1968 r. minister żeglugi powołał go na stanowisko rektora Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni.
Uroczysta inauguracja pierwszego roku akademickiego odbyła się 21 września 1969 r. z udziałem m.in. ministra żeglugi Jerzego Szopy – absolwenta PSM, z kolei pierwsze posiedzenie Senatu WSM – 20 października tego roku.
Dnia 9 stycznia 1971 r. Rada Państwa nadała Bohdanowi Kowalczykowi tytuł profesora nadzwyczajnego nauk technicznych.
W 1972 r. powrócił do pracy na Politechnice Gdańskiej.
Bohdan Kowalczyk był m.in. członkiem Rady Naukowej Instytutu Morskiego w Gdańsku oraz Rady Głównej Ministerstwa Oświaty i Szkolnictwa Wyższego.
Publikacje naukowe
Był autorem kilkudziesięciu publikacji, w tym pięciu książek, jednego skryptu, m.in.: Suwak logarytmiczny, Zarys teorii planimetrii, Rachunek różniczkowy i całkowy, Macierze i ich zastosowanie, Zbiór zadań wraz z rozwiązaniami z geometrii wykreślnej, Podstawy teorii drgań układów mechanicznych.
Odznaczony został m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem „Za Zasługi dla Miasta Gdyni”.
Zmarł 21 kwietnia 1977 r. Pochowany został na Cmentarzu Witomińskim.