"LWÓW" KOŃCZY TRANSATLANTYCKĄ PODRÓŻ
11 stycznia 1924 roku - "Lwów", żaglowiec Szkoły Morskiej w Tczewie, zakończył w Cherbourgu pionierską, pierwszą transatlantycką podróż w historii biało-czerwonej bandery. Ideą rejsu było dotarcie żaglowca do Brazylii, kraju licznej polskiej społeczności emigracyjnej. „Lwów” wyszedł z Gdańska 23 maja, 13 sierpnia przeciął równik, 7 września zacumował w Rio de Janeiro, później zawinął jeszcze do portów w Santos i Paranagua. Rejs o wymiarze także propagandowym, stanowić miał pierwszy pomost nad oceanem między odrodzoną Polska a Polonią w Brazylii. Statek i jego załoga spotkali się z entuzjastycznym i wzruszającym przyjęciem w emigracyjnych środowiskach.
A sama podróż przeszłą do legendy. Wystarczy wymienić niektórych uczestników tego rejsu: Antoni Garnuszewski - dyrektor Szkoły Morskiej w Tczewie, Tadeusz Ziółkowski - komendant "Lwowa" (później komandor Urzędu Pilotów w WM Gdańsku, działacz żeglarski, szef naszej żeglarskiej ekipy olimpijskiej w 1936 r., zamordowany w Stutthofie), oficer nawigacyjny i kierownik nauk, kpt.ż.w. Mamert Stankiewicz (słynny „Znaczy kapitan”, później dowodził polskimi transatlantykami, zginął na m/s „Piłsudski”), starszy oficer Konstanty Maciejewicz (późniejszy komendant „Lwowa” i „Daru Pomorza”), radiotelegrafista Alojzy Kwiatkowski (póżniejszy komendant „Daru Pomorza” czasu wojny), bosman Jan Kaleta, żaglomistrz Jan „Waju” Leszczyński. Wszyscy mocno zapisani w morskiej historii Polski. Podobnie jak uczniowie - później wybitni kapitanowie naszej floty - jak choćby Stanisław Kosko (ostatni przedwojenny dyrektor Państwowej Szkoły Morskiej, zginął we wrześniu 1939 r.), Tadeusz Meissner (na fot. z albatrosem), Jan Ćwikliński (późniejsi kapitanowie m.in. „Batorego”) i wielu innych.
Relację z podróży napisał jeden z uczniów, Tadeusz Dębicki - poniżej reprodukcje z książki.
