Projekty UMG
IAMU MODEL COURSE FOR ELECTRO-TECHNICAL OFFICERS (ETO)
Kierownik projektu:
Principal Coordinator: Vadym Zakcharchenko, Vice – Rector, ONMA (Odessa National Maritime Academy)
Project Coordinator of EU Region: Janusz Mindykowski, Vice – Rector, GMU (Gdynia Maritime University)
Project Coordinator of Asia-Pacific Region: Ruan Wei, Director, Shanghai Seafarers Training Centre, SMU (Shanghai Maritime University)
Wydział/Katedra/Zakład:
prof. dr hab. inż. Janusz Mindykowski, UMG, Wydział Elektryczny, Katedra Elektroenergetyki Okrętowej – kierownik projektu ze strony polskiej
mgr inż. Jacek Wyszkowski i dr inż. Bolesław Dudojć – główni wykonawcy projektu ze strony polskiej
Termin realizacji projektu: 2012 – 2013
Źródło finansowania, nazwa konkursu/grantu: IAMU, THE NIPPON FOUNDATION, IAMU 2012 Research Project (No 2012-2013)
Opis przedmiotu/celu/efektów projektu:
Projekt stanowi uzupełnienie „IMO Model Course for ETO” i jest pochodną ustaleń „The Committe of the Whole of the STCW Conference in Manila, 2010”, gdzie zaakceptowano pionierskie standardy kompetencji dla „electro-technical presonnel on ships”. Ze względu na szybki rozwój elektrotechniki i elektroniki okrętowej, zwłaszcza związany z obszarem „all – electric ships”, w wyniku inicjatywy MSC (Maritime Safety Committee) (2010) rozpoczęto prace nad „Two-level based approach”, ukierunkowane na oficerów okrętowych w obszarze elektroautomatyki na dwóch poziomach kwalifikacji: ETO Officer i senior ETO Officer. Inicjatywa MSC uzyskała duże wsparcie na forum IAMU, gdzie odnośny projekt, przedstawiony przez konsorcjum Ukraina – Polska – Chiny został wysoko oceniony przez gremia decyzyjne i skierowany do realizacji. Cele projektu były skoncentrowane na opracowaniu „Course for ETO”, „Course for Senior ETO” oraz związanego z nimi Training Record Book, dotyczyły trybu kształcenia i szkolenia ETO’s. Cele projektu zostały osiągnięte, a jego wyniki pozytywnie ocenione przez decydentów IAMU. Równolegle z projektem IAMU zakończonego obszernym, opublikowanym w formie monografii 138 stronicowym raportem ramowym, uczestnicy projektu byli inicjatorami i współautorami związanych publikacji dla IMO: IMO Model Course for ETO (2013) i Training Record Book (2013).
A coefficient of voltage energy efficiency (CoeffVoltEff)
Kierownik projektu: dr hab. inż. Piotr Gnaciński, prof. UMG
Wydział/Katedra/Zakład: Wydział Elektryczny, Katedra Elektroenergetyki Okrętowej przy współpracy z uczelniami partnerskimi
Partnerzy:
Uniwersytet Morski w Gdyni (partner wiodący)
National University “Odessa Maritime Academy” (Ukraina)
Escola Superior Náutica Infante D. Henrique (Portugalia)
Shanghai Maritime University (Chiny)
Skład zespołu projektowego z Uniwersytetu Morskiego w Gdyni:
dr hab. inż. Piotr Gnaciński, prof. UMG
prof. dr hab. inż. Janusz Mindykowski
dr hab. inż. Tomasz Tarasiuk, prof. UMG
dr inż. Damian Hallmann
dr inż. Marcin Pepliński
mgr inż. Mariusz Górniak
mgr inż. Andrzej Piłat
Termin realizacji projektu: 1.05.2019 – 31.05.2020
Źródło finansowania, nazwa konkursu/grantu: International Association of Maritime Universities, The Nippon Foundation; FY2019 IAMU AAS Research Project
Budżet projektu: 59 940.00 USD
Opis przedmiotu/celu/efektów projektu:
Głównym celem projektu było opracowanie narzędzia do oceny i monitorowania wpływu zaburzeń jakości napięcia na straty mocy w okrętowych silnikach indukcyjnych. Zaproponowano nowy syntetyczny współczynnik jakości napięcia – współczynnik efektywności energetycznej napięcia (coefficient of voltage energy efficiency). Jego opis matematyczny sformułowano na podstawie analizy poszczególnych składowych strat w silnikach indukcyjnych, przyjęcia parametrów silników i ich obciążania oraz zastosowania odpowiedniej aproksymacji. Współczynnik zweryfikowano doświadczalnie dla silników o różnych właściwościach oraz zaproponowano jego wartość rekomendowaną i długotrwale dopuszczalną w celu implementacji w odnośnych normach i przepisach. Przedstawiono wyniki badań eksperymentalnych na statku szkolno-badawczym UMG Horyzont II oraz wyniki monitoringu jakości energii elektrycznej na różnych jednostkach z punktu widzenia nowego współczynnika. Wskazano czynniki, które mają znaczący wpływ na straty mocy w morskich silnikach indukcyjnych.
Exploitation of electrical equipment in ship hazardous areas – lecture and laboratory course
Kierownik projektu: dr inż. Bolesław Dudojć, członek zespołu: prof. dr hab. inż. Janusz Mindykowski
Wydział/Katedra/Zakład: Wydział Elektryczny, Katedra Elektroenergetyki Okrętowej
Termin realizacji projektu: 01.01.2003 – 22.01.2007
Źródło finansowania, nazwa konkursu/grantu: International Association of Maritime Universities, FY2004-18 IAMU Research Project
Krótki opis przedmiotu/celu/efektów projektu:
Bezpieczny transport towarów niebezpiecznych statkami dalekomorskimi wymaga zaawansowanych, odpowiednio zaprojektowanych i wykonanych systemów monitoringu, sterowania i zasilania zainstalowanych w obszarach zagrożonych wybuchem. Niezawodna i bezpieczna praca urządzeń elektrycznych w wykonaniu przeciwwybuchowym musi być zapewniona również w trakcie eksploatacji statku. Dotychczasowe wymagania (STCW) i dostępne specjalistyczne kursy odnoszą się jedynie do prawidłowego i bezpiecznego przeprowadzenia operacji załadunkowo-wyładunkowych. Natomiast elektroautomatyk okrętowy (ETO) odpowiada za prawidłową pracę wszystkich urządzeń elektrycznych, w tym również tych pracujących w obszarach zagrożonych wybuchem. Prawidłowa konserwacja i naprawa urządzeń elektrycznych w wykonaniu przeciwwybuchowym wymaga specjalnych kompetencji, zważywszy że właściwości przeciwwybuchowe są często niezależne od właściwości funkcjonalnych. Oznacza to, że po naprawie urządzenie może spełniać wymagania funkcjonalne, ale nie zapewnia bezpieczeństwa z powodu utraty właściwości przeciwwybuchowych.
W ramach projektu opracowano zestaw wykładów (15 godz.) oraz zajęć laboratoryjnych (15 godz.) dedykowanych dla studentów Wydziału Elektrycznego, kierunku elektrotechnika.
Do wykładu przygotowano podręcznik (109 str.) oraz prezentację w programie Power Point (312 slajdów).
W ramach wykładu omówiono następujące zagadnienia: warunki wybuchu, mieszaniny wybuchowe i ich podstawowe parametry, jak dolna i górna granica wybuchowości, klasa temperaturowa, grupy i podgrupy mieszanin wybuchowych, klasyfikacja obszarów zagrożonych wybuchem, dobór urządzeń pod kątem bezpieczeństwa przeciwwybuchowego, rodzaje zabezpieczeń przeciwwybuchowych stosowanych w urządzeniach elektrycznych, jak osłona ognioszczelna „d”, budowa wzmocniona „e”, osłona z nadciśnieniem „p”, osłona piaskowa „q”, zabezpieczenie przez promieniowaniem optycznym „op”, osłona olejowa „o”, zabezpieczenie typu „n” (non-incendive), zalewanie żywicą „m”, wykonanie iskrobezpieczne „i”. Z uwagi na powszechność wykonania iskrobezpiecznego stosowanego w układach monitoringu i sterowania zagadnienie to zostało szerzej omówione. Dodatkowo, odniesiono się do oznaczeń urządzeń stosowanych w obszarach zagrożonych wybuchem zarówno zgodnie z dyrektywą ATEX, jak i ze schematem IECEx. Omówiono podstawowe wymagania odnoszące się do przeglądów i konserwacji urządzeń Ex. W węższym zakresie omówiono zagrożenia pyłowe w urządzeniach nieelektrycznych stosowanych w obszarach zagrożonych wybuchem.
W odniesieniu do zajęć laboratoryjnych przygotowano, poprzedzony odnośnym wprowadzeniem teoretycznym, zestaw 5 instrukcji laboratoryjnych w następującym zakresie:
- Badanie iskrobezpiecznego toru pomiarowego z wykorzystaniem czujnika Pt-100.
- Badanie iskrobezpiecznego toru pomiarowego z wykorzystaniem czujnika termoelektrycznego (TC).
- Badanie iskrobezpiecznego binarnego toru pomiarowego z wykorzystaniem separatora.
- Badanie iskrobezpiecznego toru pomiarowego w standardzie 4-20mA z wykorzystaniem separatora.
- Badanie wybranych urządzeń w wykonaniu przeciwwybuchowym innym niż iskrobezpieczne.
Efektem wykonania tego projektu jest prowadzenie zajęć z przedmiotu Technika iskrobezpieczeństwa w języku angielskim.
Doświadczenie zdobyte w realizacji projektu zostało wykorzystane w realizacji Modelowego kursu IMO dla elektroautomatyków (IMO 7.08 Model Course for ETO) oraz w realizacji projektu pt.: IAMU Model Course for Electro-Technical Officers (ETO) (2012-2013).
Dodatkowo, dwukrotnie w latach 2019 i 2020 wygłoszone zostały wykłady pt.: „Electrical equipment in ships hazardous (flammable) areas” (20 godz.) na zaproszenie Litewskiej Akademii Morskiej w Kłajpedzie w ramach the Lithuanian State Scholarship Programme.
Research on New Obstacle Avoidance Algorithms for Ships (NOAA)
Kierownik projektu: dr inż. Agnieszka Lazarowska, Katedra Automatyki Okrętowej
Termin realizacji projektu: 1.05.2018 – 31.05.2019
Źródło finansowania, nazwa konkursu/grantu: International Association of Maritime Universities, FY2018 IAMU YAS Research Project
Opis przedmiotu/celu/efektów projektu:
Celem projektu było opracowanie i weryfikacja algorytmów służących do wyznaczania bezpiecznej, optymalnej trajektorii statku w sytuacji kolizyjnej na morzu. W ramach projektu zaimplementowano opracowane deterministyczne i heurystyczne algorytmy planowania trajektorii statku, opracowano system weryfikacji algorytmów na statku, przeprowadzono weryfikację algorytmów przez badania symulacyjne w środowisku MATLAB z zastosowaniem rzeczywistych sytuacji nawigacyjnych zarejestrowanych na statku badawczo-szkoleniowym Horyzont II. Przeprowadzone badania symulacyjne potwierdziły skuteczność zastosowanych algorytmów w rozwiązywaniu problemu planowania trajektorii statku. Analiza osiągniętych wyników weryfikacji algorytmów pozwala stwierdzić, że opracowane algorytmy planowania trajektorii statku nadają się do zastosowania w systemie wspomagania decyzji lub systemie sterowania statku bezzałogowego i że ich zastosowanie przyczyni się do osiągnięcia bezpieczniejszej i bardziej ekologicznej żeglugi.
Audyt jednostki uniwersyteckiej
Realizacja: dr inż. kpt. ż.w. Piotr Kopacz, Wydział Nawigacyjny, Katedra Nawigacji
Termin realizacji: 31.01 – 03.02.2023
Opis przedmiotu:
Audyt Wydziału Morskiego Uniwersytetu w Czarnogórze (Kotor) zrealizowany w oparciu o wniosek Dyrektora Wykonawczego IAMU, prof. Takeshi Nakazawy o przeprowadzenie audytu w imieniu członków Międzynarodowej Rady Wykonawczej (IEB).