Kpt. ż.w. Antoni Zieliński
Kpt. ż.w. Antoni Zieliński
Dyrektor Szkoły Morskiej w Southampton
w latach: 1940 - 1943
Szkoła Morska w Tczewie i praktyka na „Lwowie”
Urodził się 26 listopada 1904 r. w Sosnowcu. W Sosnowcu ukończył Gimnazjum Państwowe Męskie im. Stanisława Staszica.
W 1920 r., mając zaledwie 16 lat, wstąpił do wojska, jednakże nie skierowano go, jako nieletniego, na front; służył przez cztery miesiące w lokalnych formacjach pomocniczych.
Rok później postanowił wstąpić do Szkoły Morskiej w Tczewie. Z trudem uzyskał zgodę rodziców, będącą wówczas warunkiem dopuszczenia do egzaminów.
Praktykę morską odbył na „Lwowie”: podczas podróży szkoleniowej po Bałtyku, następnie rejsów do portów zachodnioeuropejskich, wreszcie w czasie podróży do Brazylii.
Szkołę Morską w Tczewie ukończył z wyróżnieniem w 1924 r.
Służba wojskowa
Służbę wojskową odbywał od lutego do października
1925 r. (ukończył kurs Podchorążych Rezerwy Marynarki Wojennej), a także od sierpnia do listopada 1926 r. w Oficerskiej Szkole Marynarki Wojennej w Toruniu.
W okresie od grudnia 1925 r. do lipca 1926 r. Antoni Zieliński odbywał praktykę, jako asystent pokładowy na statku s.s. „Eubee”, należącym do Compagnie de Navigation des Chargeurs Réunis w podróżach między Europą Zachodnią a Ameryką Południową.
W grudniu 1926 r. zamustrował na s.s. „Kraków”, którego armatorem była Żegluga Polska, jako III, później II oficer. Na I oficera awansował dwa lata później. Pływał też na statkach armatorów – PBTO (Polsko-Brytyjskie Towarzystwo Okrętowe) i GAL ( Gdynia-Ameryka Linie Żeglugowe).
Kapitan żeglugi wielkiej
W grudniu 1929 r., jako jeden z pierwszych absolwentów tczewskiej Szkoły Morskiej, uzyskał dyplom kapitana żeglugi wielkiej.
W 1933 r. rozpoczął pracę w charakterze pilota morskiego w Kapitanacie Portu Gdynia.
Pierwszym statkiem, na którym objął dowództwo, był (w 1935 r.) s.s. „Kraków”. W 1936 r. poprowadził go z ładunkiem węgla do Hawany, gdzie biało-czerwona bandera pojawiła się po raz pierwszy.
Antoni Zieliński dowodził także s.s. „Lechistan”, s.s. „Pułaski” i s.s. „Śląsk”. Na tym ostatnim zastał go wybuch II wojny światowej. S.s. „Śląsk” znajdował się wówczas w pobliżu Västerviku w Szwecji. Statek został skierowany do Bergen, skąd w brytyjskim konwoju wyruszył do Szkocji – na redę Methil dotarł 19 listopada 1939 r.
Antoni Zieliński dowodził „Śląskiem” także w rejsach do francuskich i portugalskich portów do maja 1940 r., gdy Departament Morski Przemysłu i Handlu skierował go do Szkoły Morskiej w Southampton (przy Department of Navigation w University College). Kapitan Zieliński pełnił tam funkcje: oficera łącznikowego, opiekuna kadetów i dyrektora Szkoły. Wykładał polskim oraz angielskim kadetom takie przedmioty jak wiedza okrętowa z przepisami drogi, budowa okrętu i stateczność. Wykładał też m.in. na kursach dla szyprów i maszynistów. Zajmował się ponadto przygotowywaniem materiałów prawnych, technicznych czy administracyjnych do przyszłych fachowych publikacji.
Dyrektor Szkoły Morskiej
W 1943 r. Szkołę przeniesiono do Londynu (siedziba mieściła się przy Sloane Square), a Antoni Zieliński nadal pełnił obowiązki jej dyrektora.
Gdy w 1946 r. polskie szkolnictwo morskie w Anglii zostało zlikwidowane, Antoni Zieliński powrócił w lipcu tego roku do kraju na statku „Bałtyk” i dowodził nim do lutego 1947 r. Następnie był kapitanem na statku pasażerskim s.s. „Jagiełło” oraz drobnicowcu s.s. „Kiliński”.
Od marca 1948 r. do śmierci w roku 1951 Antoni Zieliński pełnił funkcję naczelnika Wydziału Żeglugi w Gdańskim Urzędzie Morskim z siedzibą w Gdyni.
Brał też udział w pracach Komisji Programowo - Ustrojowej Szkolnictwa Morskiego, był również członkiem Komisji Państwowej do Spraw Dyplomów Oficerów PMH.
Wykładał na kursach kapitanów żeglugi małej, administracji żeglugi morskiej, był ponadto ławnikiem Izby Morskiej w Gdyni i zastępcą delegata ministra żeglugi Odwoławczej Izby Morskiej w Gdyni.
Wchodził w skład delegacji rządowej na konferencję w Londynie, dotyczącą zmiany konwencji z 1929 r. o bezpieczeństwie życia na morzu.
W 1950 r. opublikowano jego pracę Wiedza okrętowa. Liny, bloki, talie. Osprzęt ładowniczy, a w 1951 – pracę Wiedza okrętowa. Łodzie okrętowe.
Odznaczony był Srebrnym Krzyżem Zasługi (1937 r.), a także brytyjskimi medalami: 1939-1945 Star, Atlantic Star, War Medal czy Defence Medal.
Zmarł 5 kwietnia 1951 r., został pochowany na Cmentarzu Witomińskim w Gdyni.